Tradycyjna "Szkubaczka" z KGW Bestwina

Gdzie pierze skubią… tam gospodyń przybywa
Tradycyjna „Szkubaczka” w KGW Bestwina

                Jak zachować stare tradycje a jednocześnie zaistnieć w mediach społecznościowych, otworzyć się na nowe technologie? Wyzwanie to niełatwe, lecz panie z Koła Gospodyń Wiejskich w Bestwinie chcą pokazać światu, że dobrą gospodynią może być nie tylko seniorka. Nastolatki, trzydziesto – i czterdziestolatki – każda kobieta może przyjść na spotkanie KGW i razem z koleżankami rozwijać swoje talenty, niekoniecznie tylko kulinarne.

                Od niedawna bestwińskiemu Kołu przewodniczy nowa „szefowa”, jest nią pani Urszula Orłowska. Pomaga jej między innymi sołtys Bestwiny Maria Maroszek. 29 listopada gospodynie zorganizowały w swojej siedzibie wyjątkową imprezę o charakterze integracyjno – edukacyjnym. Wspólne darcie pierza (tzw. „szkubaczka”) miało na celu przypomnienie zwyczaju powszechnego na wsi jeszcze w latach 70 i 80 oraz… dobrą zabawę ze śpiewem i poczęstunkiem. Czy w XXI wieku „szkubaczka” ma jeszcze sens? Poza walorami rekonstruktorskimi chyba coraz większy. Zapotrzebowanie na naturalne, tradycyjne produkty wzrasta i zapewne wielu z nas chciałoby mieć w domu poduszkę lub pierzynę taką, jaką miała nasza babcia.

O tym, czym właściwie jest „szkubaczka” i jaką pełniła rolę, opowiedziała podczas tego jedynego w swoim rodzaju spotkania pani sołtys Maria Maroszek:

                „W minionych czasach było nie do pojęcia, aby matki nie wianowały swoich wychodzących za mąż córek poduszkami i pierzyną! Przy każdym domu pasły się gęsi, które jak urosły, były podskubywane. Po uboju całe pierze szło do przeróbki. Otrzymywaliśmy oprócz niego krew, którą się smażyło i pyszne mięso. Szkubaczkę rozpoczynano, gdy zakiszona została kapusta. Udział brały babcie, mamy oraz młode dziewczyny – były one przy okazji swatane. Kobiety zbierały się w jednym domu, gdzie na stole przygotowana była góra pierza. Każda pani miała miskę, brała do garści pierze i oddzielała je od kłąków. Pierze wkładała do miski, kłąki rzucała na ziemię. Później te kłąki też były zbierane i robiło się z nich jaśki, tzw. „kłączoki”. Po wyskubaniu codziennej porcji pierza był poczęstunek – swaczyna i w dalszej kolejności szkubaczka przenosiła się do kolejnego, oczywiście zaproszonego gospodarstwa.

                Gdy pierze było już wyskubane, organizowany był tzw. „wyszkubowiec”. Gospodarzom wręczano szkubak – kosz, w którym znajdowało się pokolorowane pierze w formie kwiatków na drucikach. Gospodyni częstowała gulaszem i pączkami. Na wyszkubowiec zapraszano chłopców. Grajek grał na akordeonie i rozpoczynała się huczna zabawa.

                Ja jako dziecko i później, już jako młoda dziewczyna, brałam udział w takich szkubaczkach. Zawsze było bardzo wesoło! Życie to jednak ciągły proces zmian, pierze wyszło z mody, ale zdaje się, że współcześnie znów powraca do łask… Chcę jeszcze powiedzieć, że choć najprężniejszą organizacją pożytku publicznego jest w naszej gminie Ochotnicza Straż Pożarna, Koła Gospodyń nie zostają daleko w tyle. Jesteśmy wszędzie, bierzemy udział w uroczystościach, pokazujemy się na konkursach i przeglądach kulinarnych. Będzie nam miło powitać nowe członkinie, zapraszamy do wspólnej pracy, nauki i zabawy!

Koło Gospodyń Wiejskich w Bestwinie zarejestrowało się w Krajowym Rejestrze KGW, pragnie również zaistnieć na portalach społecznościowych, w szczególności na Facebooku i na Instagramie. Podobnie jak KGW w Kaniowie, w Bestwince i w Janowicach regularnie gości na łamach „Magazynu Gminnego”; „Mojego Powiatu”, jak również na lokalnych stronach i portalach internetowych. Jeszcze nieraz zaskoczy mieszkańców swoimi pomysłami – trzeba do tego jednak „świeżej krwi”.

Osoby zainteresowane członkostwem i współpracą z KGW w Bestwinie mogą skontaktować się z przewodniczącą Urszulą Orłowską – telefon kontaktowy 500 169 190.

Więcej zdjęć - GALERIA